Automatische piloot versus bewuste respons

De wekker gaat, je pakt je mobiel erbij om door je meldingen van die nacht te scrollen. Je eet gedachtenloos je ontbijt op, fietst een route naar je werk die je je later niet meer kunt herinneren, en werkt tot je die middag dezelfde route weer zonder bewuste aandacht terug fietst. 's Avonds kijk je met je bordje op schoot een serie, en ga je slapen tot hetzelfde riedeltje zich weer herhaalt de volgende dag.

Herkenbaar? Dat noemen we de automatische piloot. En die is heel handig: als je immers overal bewust over moest nadenken, kreeg je brein een overload aan beslissingen om te maken. Maar die automatische piloot kan je ook hinderen. Soms is het namelijk nodig om een bewuste respons te laten zien.

Want die automatische piloot kan ook vormen aannemen die wat minder onschuldig zijn dan hierboven beschreven. Bijvoorbeeld: nog harder gaan werken wanneer je merkt dat je stress ervaart. Of zo bang zijn voor een volgende paniekaanval, dat je alle triggers uit de weg gaat.

Het vermogen om je niet te laten leiden door je automatische piloot, maar om zelf de keuze te maken hoe je reageert op een situatie, heet psychologische flexibiliteit. Die flexibiliteit kun je vergroten met ACT. De eerste stap kan bijvoorbeeld zijn om je bewust te worden van je waarden: wat vind ik nou eigenlijk belangrijk? Een andere belangrijke stap is het vertragen (bijvoorbeeld door mindfulness) voordat je reageert op een situatie; uitzoomen. Dan word je je bewust van het feit dat je überhaupt een keuze hebt. En zo zijn er nog 4 ingangen om je flexibiliteit te vergroten met ACT (zoek maar eens op: hexaflex).

Die flexibiliteit kan je dus helpen om bewuste keuzes te maken, ongezonde patronen te doorbreken, met aandacht te leven, je niet te laten meeslepen door je angsten en gedachten, en ga zo maar door. Klinkt goed toch?

Ik ga graag met je aan de slag om jouw psychologische flexibiliteit te vergroten. Via mijn hompage kun je een afspraak maken voor een vrijblijvend eerste gesprek.